بازتاب زن در ادبیات دفاع مقدس ایران با تاکید بر اشعار سپیده کاشانی

توجه به شرایط زندگی قشر بانوان در رخدادهای انقلاب و جنگ تحمیلی و مطالعه آن با رویکردهای ادبی می تواند ابعاد گسترده تری را از فرهنگ پایداری نمودار سازد. توان روحی و عاطفی زنان در پاسداری از خانواده، تربیت فرزندان و نیز حضور ایشان در عرصه های مقاومت به جامعه تسری خواهد یافت و سیمای اجتماعی و فرهنگی بانوان را برجسته تر خواهد ساخت. ادبیات پایداری و مقاومت بیانگر دردها و رنج هایی است که اغلب کشورها در برهه ای از زمان، جنگ و آسیب های آن را متحمل گشته اند. سرزمین پرگوهر ایران در دوران معاصر مورد تاخت وتاز بیگانگان قرار گرفته و شاهد حوادث سیاسی و اجتماعی بوده که به سبب آن استبداد و ناامنی در جای جای آن نمود بارزی یافته است. تمامی اقشار جامعه و از جمله زنان شاعر برای پاسداشت سرزمینشان و ارزش های والای آن به مقاومت و پایداری برخاسته اند. از میان شاعرانی که درباره ادبیات مقاومت ایران سخن گفته و شعر سروده اند، سپیده کاشانی است. اگرچه نام و آثار او برای بسیاری از افراد کمتر شناخته شده است؛ ولی به هرحال با توجه به آثار درخشان به جا مانده، باید کاشانی را یکی از بزرگترین شاعران ادبیات پایداری به حساب آورد. وی از جمله شاعرانی بود که در متن انقلاب اسلامی حضور داشت وی مسائل ارزشی مردمی را که بیشتر آنها عرفانی و دینی بوده بیش از همه مورد توجه قرار داد و با الهام از دستاوردهای انقلاب اسلامی به سرودن اینگونه اشعار پرداخت. این پژوهش که با روش تحلیلی و توصیفی و برمبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است برآن است که به بازتاب زن در ادبیات دفاع مقدس با توجه به اشعار سپیده کاشانی بپردازد.

کلیدواژه ها:

زن ، ادبیات پایداری ، دفاع مقدس ، سپیده کاشانی