نقش آموزش و بهسازی نیروی انسانی در دانشگاه فرهنگیان

هدف از نگارش مقاله حاضر، بیان نقش آموزش و بهسازی نیروی انسانی در دانشگاه فرهنگیان است و سعی شده است ابتدا مفاهیم ارائه و سپس تجزیه و تحلیل شوند و در پایان پیشنهادهایی ارائه می گردد. در دستگاه دانشگاه فرهنگیان که هدف آن تربیت و تعلیم نسل آینده است و به جهتی در فراهم سازی نیروی کار آموزش دیده نیز عمل مینماید، عناصر و عوامل چندی تاثیرگذار و نقش آفرین هستند که از میان آنها نقش معلم از همه مبرزتر و مهمتر است. یکی از موثرترین و مهمترین منابع سازمان، نیروی انسانی میباشد که اگر تربیت شده و توانا باشد میتواند سازمان را پویا و منابع متنوع و فراوانی را برای سازمان خود فرهم نماید. آموزش همواره به عنوان وسیلهای مطمئن در جهت بهبود کیفیت عملکرد و حل مشکلات مدیریت مدنظر قرار می گیرد و فقدان آن نیز یکی از مسائل اساسی و حاد هر سازمان را تشکیل میدهد و باعث رکود سازمان می شود. آموزش یک وظیفه اساسی در سازمان ها و یک فرآیند مداوم و همیشگی است و موقت و تمام نشدنی نمی باشد. کارکنان در هرسطحی از سطح سازمان اعم از مشاغل ساده یا مشاغل پیچیده (مدیر یا زیردست) محتاج آموزش و یادگیری و کسب دانش و مهارت های جدید هستند و باید همواره برای بهتر انجام دادن کار خود از هرنوع که باشد روشها و اطلاعات جدیدی کسب نمایند و مضافا اینکه هر وقت شغل کارکنان تغییر پیدا کند، لازم است اطلاعات و مهارت های جدیدی برای ابقای موفقیت آمیز وظایف شغل مربوطه را فرابگیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، بهسازی نیروی انسانی ، اثربخشی ، توسعه سازمان ، کارایی