علیرضا آل سعدی ثانی

هوش هیجانی در روان شناسی پدیده جدیدی نیست و صرفا نوعی نوآوری در اصطلاح سازیاست. حتی اگر بپذیریم که موضوعی کاملا تازه و نوآوری در پدیده است، از دیدگاه قرآن وروایات چیز جدیدی محسوب نمی شود، زیرا اسلام در ۱۴۰۰ سال پیش، هم به هوش هیجانی،هم به مولفه های آن و هم به کاربردها و فواید آن به صورت مستوفی اشاره کرده است. عقل وهوش هیجانی با هم مرتبط بوده و هوش هیجانی بخش جداناپذیری از عقل است، زیرا تمامویژگی ها و مولفه های هوش هیجانی در احکام، آثار، کاربردها، ویژگی ها و توصیه های عقل،به ویژه در احکام فردی و اجتماعی عقل (ارتباط فرد با خود با ۱۵۱ شاخص و ارتباط فرد بادیگران با ۹۵ شاخص) به چشم می خورد. در این ویژگی ها به خودآگاهی، خودمدیریتی،خودکنترلی، قدرت بروز احساسات و عواطف، قدرت شناخت حالات و هیجانات خود ودیگران، و قدرت برقراری ارتباط سالم و سازنده با خود و دیگران اشاره شده است.

هوش هیجانی، روان شناسی، خودآگاهی، اصول تربیتی، هیجانات فردی