تبیین ابعاد و مولفه های الگوی مناسب مدیریت بحران زلزله در باف تهای فرسوده شهر تهران

با توجه به آسیب پذیری بالای بافت های فرسوده شهری، ضرورت پیش تدبیری نظام مند و ارائه ویژگی ها و مولفه های الگویی کارآمددر مدیریت بحران در این بافت ها وجود دارد که ابعاد تصمیم گیری در مدیریت خطرپذیری زلزله در آنها را روشن سازد. هدف اینپژوهش بررسی ابعاد و مولفه های الگوی مناسب مدیریت بحران در بافت های فرسوده شهری به منظورکنترل و کاهش صدمات وخسارات ناشی از وقوع زلزله در مقطع قبل از رخداد آن (مرحله پیشگیری) در بافت های فرسوده شهر تهران است. روش پژوهشاز نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه انجام توصیفی - تحلیلی و چون در تلاش برای برقراری ارتباط میان ابعاد و مولفه هایمدیریت بحران زلزله در بافت های فرسوده شهری است، اکتشافی است. پس از شناسایی ابعاد و مولفه های الگوی مدیریت بحران دربافت های فرسوده در مطالعات اسنادی (مبانی نظری، تجارب ایران و تجارب جهانی)، با مراجعه به صاح بنظران و کارشناسان تدقیقو اولویت گذاری شده است و در گام بعدی ضریب اهمیت هر یک از مولفه ها مشخص شده و نتایج پرسش نامه ها به صورت محتواییبا استفاده از نرم افزار PLS ارزیابی و تعیین اعتبار شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد در زمینه مدیریت بحران در بافت هایفرسوده شهر تهران بیش از این که به مدیریت بحران با نگاه پس از بحران در این بافت ها نگاه کرد ضرورت دارد نگاه مدیریت ریسکو پیش اندیشانه و پیش از بحران به آن داشت. در مرحله پیش از بحران توجه به ابعاد مختلف و در نظر گرفتن مولفه های تاثیرگذارهر یک از ابعاد در مدیریت بحران (ابعاد اجتماعی و فرهنگی، کالبدی - محیطی، اقتصادی، ساختاری و مدیریتی، حقوقی - قانونی وزیرساخت ها) در بافت های فرسوده شهری و به کارگیری آ نها می تواند در نهایت منجر به کاهش آسیب پذیری و ارتقاء تاب آوریاین بافت ها در مواجهه با سوانح مختلف از جمله زلزله شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، بافت فرسوده ، زلزله ، پیشگیری ، شهر تهران ، مدل PLS