محمد رضا خدابخش - university of tehran
فریبا کیانی - دانشگاه علامه طبابایی تهران

مقدمه: پژوهش ها نشان می دهند که ادراک گرانباری نقش در کارکنان رابطه معنی داری با وقوع حوادث شغلی دارد. از جمله شیوه هایی که می توانند به عنوان موانعی در برابر اثرات زیان بار محیط کار بر سلامتی عمل کنند افزایش منابع شناختی و حمایتی مانند خودکارآمدی شغلی و حمایت سازمانی است. با توجه به این مطالب، هدف از پژوهش حاضر تعیین قدرت پیش بینی کنندگی ادراک گرانباری نقش توسط خودکارآمدی شغلی و حمایت سازمانی ادراک شده برای ایمنی می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی است. نمونه متشکل از ۱۸۹ نفر از کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان در سال ۱۳۹۱ بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده و به پرسش نامه های خصوصیات دموگرافی، خودکارآمدی شغلی، حمایت سازمانی ادراک شده برای ایمنی و گران باری نقش پاسخ دادند. داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که همبستگی درونی معنی داری بین خودکارآمدی شغلی، حمایت سازمانی ادراک شده برای ایمنی و گران نقش وجود دارد(۰۵/۰P<). تجزیه و تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر خودکارآمدی شغلی حدود ۱۱% و حمایت سازمانی ادراک شده حدود ۱۰% از واریانس گران باری نقش را پیش بینی کردند(۰۵/۰P<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش از اهمیت متغیرهای روانی-اجتماعی در پیش بینی ادراک گران باری نقش در کارکنان حمایت می کند.

role overload, job self-efficacy, perceived organizational support for safety, گران باری نقش, خودکارآمدی شغلی, حمایت سازمانی ادراک شده