خسرو صادق نیت حقیقی - Tehran University of Medical Sciences
زهره یزدی - Ghazvin University of Medical Sciences

چکیده مقدمه: خواب آلودگی زیاد در طی روز و همچنین انواع دیگر اختلالات خواب به عنوان علل مهم بروز حوادث کاری در نظر گرفته می شوند. اختلالات خواب سبب مختل شدن خواب شبانه و هشیاری هنگام روز می شوند. در صورتی که پرسنل پرواز دچار هر کدام از انواع اختلالات خواب باشند، نمی توانند عملکرد صحیح و ایمن داشته و پرواز را هدایت نمایند. این سبب کاهش ایمنی پرواز خواهد شد. هدف این مطالعه بررسی شیوع، شدت و فاکتورهای پیش بینی کننده اختلالات خواب( خواب آلودگی زیاد در طی روز و بی خوابی) در پرسنل پرواز می باشد. روش بررسی: شرکت کنندگان در این مطالعه تعداد ۵۵۰ نفر از کادر پرواز بودند که به صورت تصادفی از سازمان هواپیمایی انتخاب شدند. پرسشنامه ای در مورد اطلاعات دموگرافیک، عادات خواب و شرایط کاری برای همه شرکت کنندگان تکمیل گردید. همچنین از همه شرکت کنندگان خواسته شد تا پرسشنامه های استاندارد جهت بررسی خواب آلودگی زیاد روزانه و بی خوابی تکمیل نمایند. در صورتی که نتایج پرسشنامه Epworth Sleepiness Scale بیشتر از ۱۰ بود، به عنوان خواب آلودگی روزانه زیاد در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین ساعت خواب روزانه شرکت کنندگان۵/۱ ± ۸/۶ بود و ۳۹% از این افراد کمتر از ۶ ساعت در شبانه روز می خوابیدند. همچنین ۱/۵۶% شکایت از بی خوابی به صورت مشکل در شروع خوابیدن، ۶/۴۱% مشکل در ادامه خواب و ۶/۵۸% مشکل بیدار شدن زودهنگام صبحگاهی داشتند. در مجموع ۵/۴۵% از کادر پرواز از الگوی خواب خود رضایت نداشتند و ۹/۵۱% اسکور (ISI:Insomnia Severity Index) بیشتر از ۸ را گزارش کردند. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر شیوع بالای بی خوابی و خواب آلودگی بیش از حد روزانه را در کادر پرواز نشان داد.

sleep disorders, insomnia, pilot, excessive daytime sleepiness, اختلالات خواب، بی خوابی، کادر پروازی، خواب آلودگی روزانه بیش از حد