بررسی حق مالکیت فکری در قانون ایران

برخلاف گذشته، آثار فکری ارزش مادی نیز پیدا کرده به عنوان تنها راه یا اصلی ترین راه تامین نیازهای مادی پدیدآورندگان شناخته می شود. از سوی دیگرپیشرفت و تنوع روزافزون وسایل ارتباطی، این سرمایهها را در معرض خطرهای بزرگ قرار داده است. در دوران ما نیز دیگر نمی توان از حبس و حفظ اطلاعاتسخن گفت. در یک لحظه میتوان محصول عمری تلاش فکری افراد را جا به جا کرد یا هزاران جلد کتاب بی نظیر را در لوحی فشرده انتقال داد. پیشرفت هایرایانه ای، حتی محرمانه ترین و شخصی ترین اطلاعات را در معرض دستیابی دیگران قرار داده است و پیچیده ترین روش ها نیز نتوانسته است از ورود نامحرمانبه خزانه اسرار افراد و نهادها جلوگیری کند، این گونه است که چگونگی حفظ زندگی خصوصی شهروندان از دستبرد رسانه ای به دغدغه ای جدی در میانمصلحت اندیشان و خیر خواهان تبدیل شده است. لذا با توجه به مطالب فوق و اقبال روزافزون نسبت به این موضوع جا دارد مفاهیم و مبانی حقوق فکری مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مالکیت ، حق مالکیت ، معنوی ، فکری ، قانون ایران