بررسی رابطه همدلی محیطی و پیوند با طبیعت بر سازگاری اجتماعی از طریق نقش میانجی هوش معنوی در بین دانش آموزان دختر

هدف از پژوهش حاضر «بررسی رابطه همدلی محیطی و پیوند با طبیعت بر سازگاری اجتماعی از طریق نقش میانجی هوش معنوی دربین دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بندر امام خمینی (ره)» بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس شهر بندر امام خمینی (ره) که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بوده اند و مشتمل بر ۱۶۲۴ نفر (دانشآموز دختر) بودند. نمونه این تحقیق ۳۱۰ نفر انتخاب شده بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شد. روشپژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. به منظور اندازه گیری متغیرهای مورد نظر از؛ پرسشنامه همدلی محیطی و پیوند با طبیعتسواری (۱۳۹۴) که توسط ماسیتو- فرر. استبان- ایبانز، لئون- مارنئو و گارسیا (۲۰۱۹) طراحی شده است ، پرسشنامه سازگاری اجتماعیسینها و سینگ (۱۹۹۳) و پرسشنامه هوش معنوی عبدالله زاده و همکاران (۱۳۸۹)، استفاده شد. همچنین نتایج مدل نشان داد که؛ همدلیمحیطی شناختی بر مولفه های هوش معنوی دارای اثر مستقیم مثبت می باشد. همدلی محیطی هیجانی بر مولفه های هوش معنوی دارای اثرمستقیم مثبت می باشد. پیوند با طبیعت بر مولفه های هوش معنوی درک ارتباط با سرچشمه هستی، زندگی معنوی با اتکاء به هسته درونیدارای اثر مستقیم مثبت می باشد. درک ارتباط با سرچشمه هستی بر سازگاری اجتماعی دارای اثر مستقیم مثبت می باشد. زندگی معنوی بااتکاء به هسته درونی بر سازگاری اجتماعی دارای اثر مستقیم مثبت می باشد. مولفه همدلی محیطی شناختی از طریق واسطه گری هوشمعنوی (درک ارتباط با سرچشمه هستی، زندگی معنوی با اتکاء به هسته درونی) بر سازگاری اجتماعی دارای اثر غیر مستقیم مثبت میباشد. مولفه همدلی محیطی هیجانی از طریق واسطه گری هوش معنوی (درک ارتباط با سرچشمه هستی، زندگی معنوی با اتکاء به هستهدرونی) بر سازگاری اجتماعی دارای اثر غیر مستقیم مثبت می باشد. پیوند با طبیعت از طریق واسطه گری هوش معنوی (درک ارتباط باسرچشمه هستی، زندگی معنوی با اتکاء به هسته درونی) بر سازگاری اجتماعی دارای اثر غیر مستقیم مثبت می باشد.

کلیدواژه ها:

همدلی محیطی ، پیوند با طبیعت ، سازگاری اجتماعی ، هوش معنوی