بررسی رابطه بین باورهای دینی با خلاقیت و حل مساله از طریق تفکر تاملی در بین دانش آموزان شهرستان خوی

تحقیق حاضر از نظر هدف، بنیادی و از حیث روش توصیفی-مقایسهای و نوع تحقیقات مقطعی است که به منظور مقایسه بین باورهای دینی با خلاقیت و حلمساله از طریق تفکر تاملی در بین دانش آموزان شهرستان خوی انجام میشود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان شهری دوره دوم متوسطهشهرستان خوی در سال تحصیلی ۱۳۹۹ - ۱۴۰۰ میباشد که حجم نمونه به روش فرمول کوکران محاسبه شده و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده می باشد. که کل تعداد آنها ۳۵۰۰ نفر است که براساس فرمول کوکران حجم نمونه ۲۴۵ نفر برآورد گردید. روش جمع آوری اطلاعات از روش میدانی و کتابخانه ای استفاده می شود، بدین ترتیب که برای ادبیات تحقیق، چار چوب نظری و مدل عملیاتی از مقالات و مجلات معتبر، سایتها و کتب، پایان نامه ها و جهتجمع آوری داده ها برای آزمون فرضیات از پرسشنامه استفاده شده است. از پرسشنامه باورهای مذهبی آلپورت و راس (۱۹۵۰)؛ پرسشنامه خلاقیت تورنس تورنس؛ پرسشنامه حل مساله هپنر و پترسون (۱۹۸۲) و پرسشنامه تفکر تاملی دیویی (۱۹۳۳) استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پرسشنامه های جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین باورهای دینی با خلاقیت و حل مساله از طریق تفکر تاملی در بین دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان خوی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

باورهای دینی ، خلاقیت ، حل مساله ، تفکر تاملی