رابطهی بین سبک های فرزندپروری با مهارت همدلی و تفکر انتقادی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهر دهدشت

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه ی سبک های فرزندپروری با مهارت همدلی و تفکرانتقادی دانش آموزان است. روش پژوهش از نوع توصیفی –همبستگی بوده و جامعه ی آماری را کلیه دانش آموزان دختر و پسردوره دوم ابتدایی مدارس شاهد و فرهنگیان شهر دهدشت تشکیل میدهند. با استفاده ازروش تصادفی خوشه ای و به وسیله ی جدو ل مورگان نمونه ای به حجم ۲۶۹ نفر انتخاب شدند. از پرسشنامه های سبک های فرزندپروری بامریند (۱۹۷۳)،همدل ی شناختی/عاطفی جولیف فارینگتون (۲۰۰۶) و تفکرانتقادی ریتکس (۲۰۰۳) استفاده گردید. فرضیات با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون تک متغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد از بین سبک های مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیر، سبک سهل گیر با همدلی رابطه ی مثبت ومعناداری دارد و هیچ کدام از سبک ها با تفکرانتقادی رابطه ی معناداری ندارد، بین دومتغیر همدلی و تفکرانتقادی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد ،میزان بهره مندی دانش آموزان از تفکرانتقادی در حد خیلی خوب و از همدلی در حد متوسط روبه بال قرار دارد.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، همدلی ، تفکرانتقادی ، دانش آموزان دوره دوم ابتدایی