بررسی علت ناکامی انقلاب مشروطه در تحقق توسعه سیاسی از منظر نهادگرایی هانتینگتون
محل انتشار: سومین کنفرانس ملی علوم انسانی و توسعه
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HUDE03_152
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1401
چکیده مقاله:
این مقاله در پی آن است از منظر نهادگرایی به تبیین ناکامی توسعه سیاسی در ایران از ۱۲۸۵ تا ۱۲۹۹ بپردازد. مهمترین استدلال مقاله حاضر این است که مشارکت غیر نهادند عامل اصلی ناکامی توسعه سیاسی در ایران پس از مشروطه است. مشارکت غیرنهادمندکه باعث قطبی شدن و تشنج شدید فضای سیاسی شد، محصول رشد سریع نیروهای جامعه مدنی و میراث ساخت سیاسی انحصارگرا بود. نویسنده معتقد است نظریه نهادگرایی ساموئل هانتینگتون در ترکیب با نظریه فرهنگ مدنی آلموند و وربا از قابلیت بالایی برای تببیین مسئله این تحقیق برخوردار است لذا سعی شده است با کاربست آن به عنوان چارچوب نظری به تحقیق سامان داده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا کرانی
استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور