تظاهرات بالینی و اپیدمیولوژی تومورهای مغزی برای اولین بار در بزرگسالان

هدف پژوهش حاضر تظاهرات بالینی و اپیدمیولوژی تومورهای مغزی برای اولین بار در بزرگسالان بود. تمام سوابق پزشکی بیماران بالای ۸۱ سال که از اورژانس ما با تشخیص تومور مغزی مرخص شده بودند، در طی یک دوره ۸۱ ساله بود. علائم در هنگام ارائه به شش دسته تقسیم شدند: (I) سردرد. (II) تشنج؛ (III) علائم کانونی؛ (IV) تغییر وضعیت ذهنی؛ (V) حالت تهوع/استفراغ/سرگیجه. (VI) تروما. برای همه موارد، پرونده بیمارستان برای به دست آوردن طبقه بندی بافت شناسی تومورها بازیابی شد. بیماران مبتلا به نئوفرماسیون های التهابی از مطالعه حذف شدند. به طور کلی، ۵۱۲ بیمار مبتلا به تومور مغزی تشخیص داده شده برای اولین بار در میان ۸۷۰۱۳۵ ویزیت ED (یعنی <۱%) شناسایی شدند. تومورهای گلیال بیشترین فراوانی را داشتند ( ۵۰ درصد کل نمونه). تفاوت معنی داری بین میانگین سنی بیماران در گروه های مختلف مبتنی بر بافت شناسی مشاهده نشد ( مننژیوم ۱۴±۶۶، گلیوبلاستوما ۱۶±۶۵ سال، متاستاز ۱۳±۶۶ سال، سایر موارد متفرقه ۱۹±۶۶ سال). علائم کانونی بیش از ۵۰% از همه علائم / علائم ارائه را تشکیل می دهند. اولین تظاهر تومور مغزی در ED یک اتفاق نادر نیست، بنابراین پزشکان اورژانس باید از این احتمال آگاه باشند.

کلیدواژه ها:

تظاهرات بالینی ، تظاهرات اپیدمیولوژی ، تومورهای مغزی