سمانه یاری دیزگاه - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی موسسه آموزش عالی رحمان رامسر

اختلال نارسایی توجه بیش فعالی یکی از اختلالات روانشناختی دوران کودکی است که امروزه بیشترین پژوهش ها در مورد آن به عمل می آید.میزان شیوع نسبتا بالای این اختلال باعث می شود متخصصان بالینی به ارزیابی شایسته این اختلال قادر شوند و مداخلات درمانی موثری را طرح ریزی کنند که به طور قابل ملاحظه ای اختلال اساسی و کمبود های مرتبط به آن را بهبود خواهدبخشید. در خانواده هایی که کودکی با اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی وجود دارد، ساختار خانواده را مختل خواهد کرد و موجب بروز تنش هایی در وظایف فرزند پروری می شود. این کودکان قادر به کنترل فعالیت هایشان در مواقعی که باید آنها را محدود کنندنیستند، آنها بیش از حد جنب و جوش دارند،آرام نمی نشینند و دائم در حال حرکت هستند، نمی توانند آرام بازی کنند و اغلب دردست ها و پاها حالت بی قراری دارند. علاوه بر این اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی می تواند بر کارکردهای کودک در زمینهتحصیل، ارتباط با همسالان و رشد وی تاثیر گذار باشد. این مقاله به بررسی این اختلال، دیدگاه ها و درمان می پردازد.

خانواده ، کودک، اختلال کاستی توجه و بیش فعالی.