سیده عصمت رسولی - استادیار و مدیر گروه علوم تربیتی- برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران.
حمید هدایت افراکتی - آموزگار ابتدایی و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران.
فاطمه فقیه جویباری - آموزگار ابتدایی و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران.

ارزشیابی از مولفه های مهم و حساس فرآیند برنامه ریزی درسی است. حساسیت و اهمیت ارزشیابی در برنامه ریزی درسی از آن روست که هیچ فعالیت انسانی، خصوصا آن دسته از اموری که دارای پیچیدگی و ظرافت خاصی هستند، نمی توانند فارغ از بررسی کیفی و بهبود مستقر باشند. هدف از تحقیق حاضر، مشکلات پیش روی تغییر و اجرای برنامه های درسی در مقطع ابتدایی در نظام آموزشی ایران بوده و جهت دستیابی به پاسخی برای این مسئله، از روش تحلیلی- استنتاجی بهره گرفته شده است. علاوه بر مطالعات گسترده کتابخانهای، نظریات متخصصان حوزه علوم تربیتی و جامعه شناسی نیز مورد بررسی و نقد قرار گرفته است. یافته ها حاکی از آن است که برداشت از اجرای برنامه درسی به مثابه یک کنش ابزاری، گرچه می تواند نشانه هایی از موفقیت را نشان دهد، ولی در جهان کنونی که آکنده از انواع ممیزی های و پاسخ دهی هاست، سبب ساز تحمیل فشار بهمعلمان می گردد. به جای آن، پیش گرفتن رویکری تفسیری می تواند با هویت معلمی و کاوشگری برنامه درسی در تناسب باشد. به هر روی، می توان گفت هر برداشتی از اجرای برنامه درسی در نظر باشد، اجرایبرنامه درسی به مثابه معیاری برای اندازه گیری میزان وقوع تغییر آموزشی مورد استفاده قرار می گیرد.

برنامه درسی، مقطع ابتدایی، نظام آموزشی ایران