سید سجاد ساداتی زاده - استادیار، گروه فلسفه، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
مسلم شجاعی - دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، مدرس دانشگاه فرهنگیان، اهواز، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی و شناخت ارتباط تعاملی رجعت، تناسخ و معاد می باشد. روش پژوهش توصیفی –تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که رجعت، تناسخ و معاد از جمله واژگان متداول در زبان مفسران، متکلمان و فلاسفه اسلامی می باشد. مسائل کلامی همیشه از سوال­برانگیزترین و جنجالی ترین مسائل مورد بحث در میان اندیشمندان سایر نحله­های فکری بوده و اختلاف نظرهای اساسی نیز از قبل این بحث­ها به­وجود آمده است. رجعت از نظر عالمان تفسیر قرآن مورد قبول است، چون یک حقیقت قرآنی بوده و نیز رجعت برخی انسان ها با شرایط ویژه در زمان ظهور مهدی(عج) مورد تایید عالمان شیعی می باشد. در رجعت سخن از تعلق مجدد روح به بدن خود بعد از قطع علاقه به میان می آید، در حالی که تناسخ یعنی انتقال نفس ناطقه از بدنی به بدنی دیگر به منظور تحمل کیفر یا برخورداری از پاداش در برابر اعمال گذشته و رسیدن به کمال در همین دنیا، و این بنا به دلایلی پذیرفتنی نیست.

رجعت, تناسخ, مرگ, معاد