ندا نوروزی - دانشجوی دکترای میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
حسن ممتاز - گروه میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
الهه تاج بخش - گروه میکروبیولوژی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان آلودگی و الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی سویه های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه­های ماهی و میگو صید شده از خلیج فارس انجام شد. در کل ۲۴۰ نمونه آبزیان صید شده از خلیج فارس شامل ۱۲۰ نمونه ماهی و ۱۲۰ نمونه میگو از استان بوشهر جمع آوری شد. حضور انتروکوکوس فکالیس با استفاده از کشت میکروبی و آزمون­های بیوشیمیایی تایید شد. الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی جدایه های انتروکوکوس فکالیس با استفاده از روش دیسک انتشاری مورد ارزیابی قرار گرفت. پنجاه و چهار نمونه از کل ۲۴۰ (۵۰/۲۲ درصد) نمونه های مورد مطالعه، آلوده به انتروکوکوس فکالیس بودند. آلودگی به انتروکوکوس فکالیس در نمونه­های ماهی و میگو به ترتیب ۳۰ و ۱۵ درصد بود. جدایه­های انتروکوکوس فکالیس جدا شده از نمونه­های ماهی و میگو بیشترین میزان مقاومت را نسبت به آنتی­بیوتیک­های جنتامایسین (۱۰۰ درصد)، تتراسایکلین (۱۰۰ درصد)، اریترومایسین (۱۰۰ درصد)، سفازولین (۷۴/۹۰ درصد) و تری متوپریم-سولفامتوکسازول (۸۸/۸۸ درصد) داشتند. مقاومت نسبت به کلرامفنیکل در هیچکدام از جدایه­ها دیده نشد. نتایج مطالعه نشان داد که ماهی و میگو می­توانند به عنوان منابع احتمالی انتروکوکوس فکالیس مقاوم به آنتی­بیوتیک در نظر گرفته شوند. بنابراین پخت کامل غذاهای دریایی قبل از مصرف، رعایت بهداشت در مراکز صید و فروش آبزیان می­تواند از بروز عفونت­های گوارشی ایجاد شده بوسیله سویه های مقاوم به آنتی­بیوتیک انتروکوکوس فکالیس جلوگیری کند.

انتروکوکوس فکالیس, مقاومت آنتی بیوتیکی, میگو, ماهی