ارزیابی پذیرش صلاحیت در پرتو بند ۱ ماده ۳۶ اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: نهمین همایش ملی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی در ایران
- کد COI اختصاصی: IICMO09_126
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 372
نویسندگان
ذکر نشده
چکیده
در حقوق بین الملل اصلی وجود دارد که بر اساس آن هیچ دولتی ملزم به احاله اختلاف خود با دولت دیگر به یک دادگاه بین المللی نیست. بدون موافقت و رضایت یک دولت، نمی توان اختلاف موجود بین آن دولت و دولت دیگر را به یک نهاد یا مرجع قضایی یا داوری جهت تصمیم گیری ارائه کرد. رضایت دولت موجد صلاحیت ذاتی دادگاه می شود. بند اول ماده ۳۶ اساسنامه دیوان بین المللی دادگستری در مورد وضعیت هایی است که در آن ها یک اختلاف بر مبنای یک ابزار قراردادی به آن ارجاع می شود. در صورت انتخاب دیوان به عنوان مرجع رسیدگی طرف های اختلاف یک قرارداد خاص یا کمپخومی منعقد می کنند. علاوه بر این دولت ها می توانند قید پذیرش صلاحیت دیوان را در چارچوب معاهده دو یا چندجانبه قید نمایند. در این مقاله طرق مختلف پیش بینی شده ذیل بند ۱ ماده ۳۶ اساسنامه دیوان جهت احراز صلاحیت دیوان شامل قرارداد خاص، منشور ملل متحد، معاهدات و کنوانسیون های لازم الاجرا بررسی می شوند.کلیدواژه ها
دیوان بین المللی دادگستری، صلاحیت، قرارداد خاص، اساسنامه، ماده ۳۶اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.