بررسی و تحلیل باورهای عامه در داستان علویه خانوم اثر صادق هدایت

باورهای عامه شامل عقاید و افکاری هستند که در زندگی مردم جاری است و بخشی عظیمی از فرهنگ را تشکیل میدهند و بنیادیترین مبانی جهان بینی اقوام مختلف است. باورهای هر منطقه با توجه به شیوهی زندگی و تفکر آنها شکل می گیرد. شمار زیادی از شاعران و نویسندگان از باورهای عامه بهره جسته و در آثار خود منعکس نموده اند. این باورها ادامه زندگی جاری مردم گذشته در دوران معاصر هستند. صادق هدایت از نخستین نویسندگانی به شمار میآید که راجع به باورها و فرهنگ عامهی مردم ایران، پژوهش گسترده ای به عمل آورده است و باورها و سنت های عامه محوریت بسیاری از آثارش را تشکیل میدهند. یکی از مهمترین تلاش های هدایت شامل زنده نگهداشتن باورهای عامه و انعکاس آنها در آثارش است. داستان علویه خانم یکی از آثار ارزشمند هدایت است که این اصل را به خوبی در آن مشاهده می کنیم. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی باورهای عامه را در سه دستهی اعتقادی، طبی و مذهبی در داستان علویه خانوم بررسی می کند و به توضیح آنها می پردازد. در انتها به این نتیجه دست پیدا میکند که هدایت درصدد تبین عمق نفوذ باورهای عامه و تاثیر مخرب انهادر بهداشت روانی و ذهنی جامعه و همچنین کندکننده و رخوت انگیز این باور در جهان بینی، زندگی و فرهنگ ایرانی است.

کلیدواژه ها:

باورهای عامه ، فرهنگ ، صادق هدایت ، داستان علویه خانم