ورزش و بیوژنز میتوکندریایی

بیوژنز میتوکندری برای عملکرد طبیعی سلول ها حیاتی است. در این مطلب به بررسی چگونگی اثر تمرینات استقامتی و تمرینات مقاومتی بر بیوژنز میتوکندریایی میپردازیم. بطور معمول سنتز میتوکندری توسط مسیر PGC-۱α - NRF۱ -TFAM تحریک می شود. PGC-۱α اولین محرک بیوژنز میتوکندری است. NRF۱ یک فاکتور رونویسی میانی است که سنتز TFAM را تحریک می کند و یک عامل نهایی است که تکثیر مولکول های DNA میتوکندری را فعال می کند. به نظر میرسد تمرینات استقامتی با اثر گذاری بر mTOR تاثیر منفی بر عملکرد تمرینات مقاومتی گذاشته و موجب کاهش هایپرتروفی عضلانی میگردد و ازین طریق بیوژنز را افزای می دهد.

کلیدواژه ها:

بیوژنز میتوکنریایی ، تمرینات استقامتی ، تمرینات مقاومتی