تاثیر تمرین هوازی، ازون و سلول های بنیادی مزانشیمی بر تغییرات آستانه درد در موش های صحرایی مبتلا به استئوآرتریت
محل انتشار: دوماهنامه فیض، دوره: 26، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 104
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FEYZ-26-3_001
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1401
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: استرس حاد و مزمن ناشی از بی حرکتی به ویژه بی تحرکی ناشی از استئوآرتریت می تواند آستانه درد و رفتارهای دردی را متاثر کند؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر تمرین هوازی، ازون و MSCsبر تغییرات آستانه درد در رت های استئوآرتریتی انجام گرفت.
مواد و روش ها: تعداد ۴۵ سر رت نر بالغ ۸-۶ هفته ای ویستار، با میانگین وزنی۲۵۰-۲۳۰ گرم به دو گروه استئوآرتریت (۴۰n=) و کنترل سالم (۵n=) تقسیم شدند. استئوآرتریت از طریق جراحی در رت ها القا شد و سپس در ۸ گروه پنج تایی شامل کنترل بیمار، MSCs، تمرین هوازی، ازون، تمرین هوازی + ازون، تمرین هوازی + MSCs، ازون + MSCs و تمرین هوازی + ازون + MSCsقرار گرفتند. تمرین هوازی به مدت هشت هفته و با سرعت ۱۶متر بر دقیقه انجام شد. MSCs به میزان ۱۰۶ سلول بر کیلوگرم به زانوی رت ها تزریق گردید؛ همچنین تزریق ازون در ۳ تکرار و قبل از شروع تمرین با غلظت ۲۰ میکروگرم بر میلی لیتر صورت گرفت. آستانه درد توسط آزمون صفحه داغ اندازه گیری و سطح معنی داری ۰/۰۵ در نظر گرفته شد.
نتایج: آستانه درد در گروه بیمار استئوآرتریتی در مقایسه با گروه سالم کاهش معنی داری داشت (۰/۰۰۱=P). آستانه درد در گروه های سلول درمانی (۰/۰۰۳=P)، ازون درمانی و تمرین هوازی (۰/۰۰۰۱=P) افزایش معنی دار یافت. درحالی که اوج این افزایش در تمرین هوازی + MSCs دیده شد (۰/۰۲ =P).
نتیجه گیری: القای استئوآرتریت به کاهش آستانه درد منجر می گردد. هرچند تمرین هوازی، ازون و MSCs با افزایش آستانه درد نقش مهمی در کنترل درد حاد ناشی از استئوآرتریت دارند، اما حداکثر اثر بی دردی در تعامل تمرین هوازی + MSCs می باشد.
کلیدواژه ها:
Exercise ، MSCs ، Ozone ، Hot-Plate ، Osteoarthritis ، Pain threshold ، تمرین ، MSCs ، ازون ، صفحه داغ ، استئوآرتریت ، آستانه درد
نویسندگان
لیلا عبدی زاده
Department of Sport Physiology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, I.R. Iran.
مقصود پیری
Department of Sport Physiology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, I.R. Iran.
حسن متین همایی
Department of Sport Physiology, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, I.R. Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :