جایگاه بیگانگان و مهاجران در حقوق اسناد بین المللی و منطقه ای با تاکید بر کنوانسیون ۱۹۵۱ حقوق پناهندگان

از نظر حقوق بین الملل منابع حق پناهندگی سندهای حقوقی مهمی هستند که در آنها هنجارها و مقررات حقوقی مربوط به حق پناهدگی را می توان یافت. در رابطه با عدم بازگرداندن پناهندگان و مهاجران غیر قانونی به وطن اصلی آنها، مقررات بین المللی و ملاحظات حقوق بشری نقش مهمی ایفا می نمایند. هدف نوشتار حاضر بررسی و تبیین اسناد بین المللی در جهت بررسی جایگاه مهاجران می باشد. این پژوهش تحلیلی- توصیفی و روش آن جمع آوری کتابخانه ای است. فرضیه آن، این است که به نظر می رسد اسناد اغلب به عنوان مبنا واصولی مبرهن برای رفتار با پناهندگان و حمایت بین المللی از آنها به رسمیت شناخته شود. حال سوال اینکه آیا اسناد اغلب میتوانند به عنوان مبنا یا اصولی رفتار با پناهندگان و حمایت بین المللی از آنها به رسمیت بشناسد؟ نتیجه حاصله اینکه در اعلامیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون ۱۹۵۱ ،پروتکل ۱۹۶۷و دیگر اسناد معتبر بین المللی و منطقه ای به حق پناهندگی تصریح شده ولی نظام عام حمایت از حقوق پناهندگان، همان کنوانسیون ۱۹۵۱ ژنو و پروتکل اصلاحی آن است.

کلیدواژه ها:

مهاجران ، اسناد بین المللی ، کنوانسیون ۱۹۵۱ ، حقوق