بررسی نگرش دولتهای پس از انقلاب در تحقق تامین اجتماعی بر اساس جایگاه حق مبتنی بر برآورد رفاه اجتماعی و فقر و نرخ بیکاری با رویکرد منطق فازی

تامین اجتماعی راه کار قانونی یا عملی در زمینه عمومی است که برای امنیت اقتصادی و رفاه اجتماعی اشخاص و خانواده آنان در قبال نقصان درآمدی ناشی از بیکاری، پیری و یا فوت و هم چنین ارتقاء رفاه از طریق خدمات عمومی و حمایت های اقتصادی طراحی می شوند . هدف این پژوهش بررسی جایگاه حق در تامین اجتماعی در دولت های پس از انقلاب می باشد. روش پژوهش، توصیفی و پس رویدادی مبتنی بر رویکرد فازی است. در این پژوهش از داده های موجود در پایگاه داده های معتبر داخلی از جمله بانک مرکزی  و سازمان تامین اجتماعی استفاده شده است. برای پردازش و تحلیل داده ها از نرم افزارهای Excel, SPSS, fs/QCA استفاده شده است. نتایج نشان داد که درآمدهای تامین اجتماعی شرطی لازم برای کاهش بیکاری، فقر و برخوداری از حق مسکن ورفاه اجتماعی خوب است.

کلیدواژه ها:

رفاه اجتماعی ، حق درتامین اجتماعی ، مسکن ، دولت های پس از انقلاب