علیرضا مادی - کارشناس ارشد مهندسی پلیمر
زهرا استوار - کارشناس ارشد مهندسی پلیمر
زهرا سلحشوری - کارشناس ارشد مهندسی پلیمر

انواع زباله های پلاستیکی و پلیمری، دست کم ۳۵۰ سال برای تجزیه شدن، زمان نیاز دارند. پیرولیز پلی استایرنیکی از روش های مناسب برای بازیافت زباله ها به خصوص پلی استایرن است. تحقیقات نشان می دهد که پلی استایرن باساختار و افزودنی های متفاوت رفتار حرارتی متفاوتی نشان می دهند بنابراین، سینتیک تخریب ضایعات پلی استایرن نیازبه بررسی بیشتر دارد. هدف از این مقاله بدست آوردن پارامتر های سینتیکی تخریب حرارتی ضایعات پلیاس تایرن موجوددر بازار ایران است. دو نمونه از ظروف یکبار مصرف موجود در بازار ایران یعنی لیوان یکبار مصرف پلی استایرنی و ظروفغذایی پلی استایرن انبساطی پس از جمع آوری، به صورت کامل با آب و صابون شسته و خشک شدند. با استفاده از آزمونگرماوزن سنجی تخریب حرارتی این دو نمونه در اتمسفر نیتروژن انجام شد. داده های تجربی بدست آمده با استفاده از مدلهای مختلف سینتیکی کوست-ردفرن، اوزاوا-فلین-وال، کسینجر-آکاهیرا-سانوز و اوگیس-بنتیس توسط نرم افزار متلببرازش شدند. با توجه به اینکه داده های تجربی با مدل کوست-ردفرن بیشترین برازش را داشتند، این مدل به منظورتعیین انرژی فعالسازی انتخاب شد. انرژی فعالسازی برای نمونه های PS و EPS با استفاده از مدل کوست-ردفرن از ۱۷۰ تا ۱۷۹ و ۱۶۲ تا ۱۷۵Kj/mol، به ترتیب، در تبدیل های مختلف متغیر بود. ثابت پیش نما برای نمونه های PS و EPS با استفاده از مدل کوست- ردفرن از (۹)۱۰×۱/۸۴ تا (۹)۱۰×۶/۷۱ و (۹)۱۰×۲/۵۵ تا (۹)۱۰×۷/۹۶، به ترتیب در تبدیل های مختلف متغیر بود.

پیرولیز، سینتیک، پلی استایرن، پلی استایرن انبساطی، انرژی فعالسازی