امکان سنجی الگوپذیری از معماری زیرزمینی خانه های سنتی دزفول در معماری مسکونی معاصر جغرافیای کوهپای های خوزستان

طبق مطالعات روانشناسی، انسان در درون زمین احساس امنیت بیشتری نسبت به سطح آن دارد. در معماری سطوح زیرزمینی خانه های سنتی اقلیم گرم و نیمه مرطوب ایران من جمله در شهر دزفول میتوان راهکارهایی از طراحی اقلیمی و به تبع آن برآوردن نیازهای انسان در راستای تامین آسایش با کنترل عوامل مخل طبیعی و بهره مندی از انرژی های پاک و تجدید پذیر را مشاهده نمود. با مطالعه و تحلیل راهکارهای اقلیمی معماری زیرزمینی خانه های سنتی دزفول، امکان الگوپذیری از نتایج تحلیل های کاربردی جهت بهره مندی در معماری مسکونی معاصر جغرافیای کوهپای های خوزستانفراهم خواهد شد. در این پژوهش سعی شده، ضمن تحلیل معماری خانه های سنتی دزفول؛ با تاکید بر سبک، خصوصیات معماری و ویژگی های اقلیمی طبقات زیرزمینی، امکان دستیابی به نتایج الگوهای اقلیمی آن در معماری مسکونی معاصر مناطق کوهپای های استان خوزستان مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق مقاله، توصیفی تحلیلی میباشد که با گردآوری اطلاعات از طریق بررسی و مطالعه منابع مکتوب و رایانهای در کتابخانه های تخصصی و عمومی، نشریه های مرتبط و وبسایت های علمی پژوهشی مرتبط با موضوع انجام شده است.

کلیدواژه ها:

خانه سنتی دزفول ، معماری اقلیمی ، معماری زیرزمینی ، جغرافیای کوهپای های ، خوزستان