شفافیت در داوری تجاری بین المللی

بی تردید داوری به عنوان شاخص ترین و البته محبوب ترین شیوه جایگزین حل و فصل اختلاف تلقی می گردد، به نحوی که مزایای داوری موجب شده تعداد قابل توجهی از اختلافات بین المللی، شامل اختلافات تجاری و سرمایه گذاری، به این شیوه شبه قضایی حل و فصل اختلافات ارجاع شود؛ خصوصی بودن و محرمانگی، و شفافیت نمونه هایی از همین مزایا، و در حقیقت، خصیصه اساسی داوری به حساب می آیند. منتها این اصول در برخی موقعیت ها در تضاد با یک دیگر قرار می گیرند که مهم ترین آن دخالت عامل منافع عمومی در اختلاف مطرح شده است. هم چنین تنش میان اصل محرمانگی و شفافیت زمانی بیش تر می شود که بدانیم در رویه قضایی تنها درباره خصوصی بودن داوری اتفاق نظر وجود دارد و محرمانه بودن آن مورد مناقشه و اختلاف عقیده است. در چنین شرایطی کدام اصل بر دیگری مقدم خواهد شد؟ ما در این نوشتار بیان خواهیم نمود با درنظر گرفتن مساله منافع عمومی تفاوتی ندارد که داوری از نوع داوری تجاری با مداخله دولت و نهادهای دولتی باشد یا از نوع داوری سرمایه گذاری؛ در چنین شرایطی، اعمال اصل شفافیت مرجح خواهد بود؛ چه این حق فرد فرد اعضای جامعه است که درباره اختلافاتی که بر منافع ایشان تاثیر می گذارد آگاهی و حتی مشارکت داشته باشند.

کلیدواژه ها:

کلید واژگان: محرمانگی ، شفافیت ، علنی بودن ، داوری تجاری بین المللی ، اصل استقلال