تحلیلی بر جهات بهینه توسعه فضایی - کالبدی شهر مهاباد

نگاه فضایی و پایدار، از مبانی اولیه و اجتناب ناپذیر برنامه ریزی توسعه کالبدی شهرها می باشد. در راستای این رویکرد و بنا بر ضرورت های اجتماعی، اقتصادی و طبیعی، توسعه فضایی- کالبدی شهر مهاباد مورد بررسی قرارگرفت. هدف پژوهش حاضر، ارایه الگوی مناسب توسعه فضایی- کالبدی شهر مهاباد می باشد. در همین راستا اقدام به شناسایی عوامل موثر در توسعه شهر و معرفی آنها به عنوان معیارهای مورد بررسی در سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل ترکیبی  AHPو TOPSIS نموده است. نوع تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و روش تحقیق  در آن توصیفی- تحلیلی است، همچنین شیوه گردآوری داده ها اسنادی- پیمایشی می باشد. بر این اساس؛ تناسب زمین برای توسعه کالبدی به پنج طبقه خیلی مناسب،مناسب، متوسط، نامناسب و خیلی مناسب تقسیم شد و نقشه پهنه بندی آن تهیه گردید. نتایج حاکی از آن است که از کل محدوده مورد مطالعه، ۸۵/۱۰ درصد خیلی مناسب و بدون محدودیت و ۶۷/۸ درصد مناسب، ۴/۲۰ درصد متوسط، ۹/۲۸ درصد نامناسب و ۱۸/۳۱ درصد از کل مساحت محدوده مورد مطالعه خیلی نامناسب برای توسعه کالبدی – فضایی شهر می باشد. لذا مناسب ترین جهات توسعه شهر را به ترتیب می توان جنوب غرب، شمال غرب و شمال شهر دانست.

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی ، مدلTOPSIS ، مدلAHP ، GIS ، شهر مهاباد