یونس شهنوازی - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
محمود رضا انوری - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
مریم کریمیان بستانی - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران

زیست­پذیری از رویکردهای نوین تعریف شده در نظام مطالعات شهری است که کاملا در راستای توسعه پایدار می­باشد. در واقع در این رویکرد به سلامت کل یک سیستم شهری توجه می شود. لذا هدف پژوهش حاضر؛ تحلیل و تبیین الگوی همبستگی بین ابعاد و شاخص­های زیست پذیری در شهر زاهدان می­باشد. نوع تحقیق کاربردی بوده و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، از نرم افزار­های LISREL, SPSS و از روش کیفی و کمی و تکنیک تحلیل عاملی استفاده شده است. نتایج حاصل از معیار کیسر، میر و والکین (KMO) نشان می­دهد که با توجه به سطح معناداری کوچکتر از ۰۵/۰، تحلیل عاملی برای شناسایی ساختار و مدل عاملی، مناسب است. نتایج نرم­افزار لیزرل نشان از برازش خوب ابعاد زیست­پذیری توسط داده­ها دارد. همچنین پس از بررسی تحلیل عاملی مرتبه دوم مشخص شد که تمام بار­های عاملی معنی­دار بوده و شاخص­ها و مولفه­ها را به خوبی حمایت می­کنند. همچنین نتایج ماتریس همبستگی ابعاد زیست­پذیری نشان می­دهد، از میان ابعاد زیست­پذیری پژوهش بالاترین ضریب همبستگی بین ابعاد محیط زیست شهری و امکانات و زیرساخت­های شهری با ضریب همبستگی ۸۱/۰، می­باشد. همچنین می­توان این چنین نتیجه گرفت ضریب همبستگی بین مولفه­ها با سطح معناداری ۰۰۰/۰ زیاد می­باشد.

زیست پذیری شهری, تحلیل عاملی, همبستگی, زاهدان