فاطمه امیری - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند
افشین قربانی پارام - دکتری تخصصی معماری، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند

در تمامی علوم و صنایع موجود در جهان زمانی که به پیامدهای روند آن زمینه علمی و اجرایی توجه نشود با تبعات فراوانی در این خصوص نیز موجه می شوند. معماری در زمانگذشته در کشورهایی چون ایران که دارای تجربه تاریخی معماری بومی بوده اند به دلیل اجبارهای موجود و تدبیر اساتید معماری زمان به صورت منطبق گونه با محیط زیست و مبانی اقلیمی طراحی مش ده است. بنابراین نمی توانسته است آثار مخربی را بر بدنه و بطنمحیط زیست انسانی وارد نماید. این موضوع در دوره معاصر کاملا فراموش گردید و با روند چرخه انقلاب صنعتی و موارد دیگر به شدت بر محیط زیست و طبیعت که انسان با آن با واسطه و بدون واسطه ارتباط دارد وارد گردید. روند چنین چرخه ای اتفاقات سال های اخیر را نمایش می دهد که نمایشی از انواع آلودگی های محیط زیستی و همچنین تخریب فراوان منابع طبیعی است. با جدی شدن این موضوع در روند علمی معماری مبانی از مدیریت، کنترل و صرفه جویی در انرژی و دیگر موارد اتخاذ شد که نتیجه چندانی دربرنداشتند. براین اساس در این پژوهش موضوع همگام سازی معماری و محیط زیست مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. رویکرد کیفی پژوهش و روش تحلیل و توصیف براساس استدلال عقلی موجب گردیده است که موضوع انرژی در این مبحث مورد پیگیری نظری و علمی قرار بگیرد. با اهمیت ترین نتیجه در این پژوهش شناخت انرژی صفر و سپس در نظر گرفتن آن در روند طراحی و اجرای ساختمان معماری است.

معماری، محیط زیست، طبیعت، پایداری، ایران، انرژی صفر