فاطمه فرقانی - دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
زینب رحیمی - دانشجوی دکتری الهیات و علوم قرآن و حدیث، واحد سمنان،دانشگاه آزاد اسلامی

بازی از اولین ابزارهای تربیتی است که کودکان با آن آشنا میشوند و در عین سرگرم کردن کودک، کارکردهای مهم دیگری را داراست که هر یک از آنها به جنبهای از زندگی کودک مربوط میشوند. یافته ها و نتایج این تحقیق توصیفی تحلیلی نشان میدهد در هر دو دیدگاه روانشناسی و اسلام، به استفاده از بازی شرایط و نوع آن و حتی ابزار بازیهای مورد استفاده کودک اشاره شده و به نقش آنها در جنبه های مختلف تربیت جسمانی، عقلانی، عاطفی کودک پرداخته است. اما هدف روان شناسی از تبیین این موضوع بهزیستی فردی و اجتماعی کودک است؛ اما در اسلام علاوه بر این هدف، قواعد و دستورات خاصی در بازیها به کار میرود که پیروی از آنها سعادت دنیا و آخرت را در بحث تربیت درپی خواهد داشت. لذا تطبیق این دو دیدگاه می تواند چشم انداز دقیق و اثربخشی را به وجود آورد.

اسلام، بازی، تربیت، رفتار، کودک