تدوین مدل رضایت زناشویی براساس بخشش و بلوغ عاطفی با نقش میانجی تاب آوری در بین زوجین دهه دوم

هدف پژوهش حاضر تدوین مدل رضایت زناشویی براساس بخشش و بلوغ عاطفی با میانجی گری تاب آوری زوجین بود. طرح پژوهش توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری زوجین تهران بودند که با نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و پرسشنامه های رضایت زناشویی اولسون (۱۹۸۹)، بخشش تامپسون (۲۰۰۵)، بلوغ عاطفی سینگ و بهارگاوا (۱۹۹۰)، تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) را پر کردند. نتایج نشان داد کلیه متغیرها توانایی پیش بینی ۰,۶۲ از واریانس رضایت زناشویی و ۰,۵۵ از واریانس تابآوری را داشت و بلوغ عاطفی ۰,۶۸ و بخشش -۰,۱۶ در تبیین واریانس رضایت زناشویی تاثیر دارد. همچنین بخشش ۰,۲۸ و بلوغ عاطفی ۰,۶۹ در تبیین واریانس تاب آوری تاثیر دارند.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، بخشش ، بلوغ عاطفی ، تاب آوری