ارزیابی اثربخشی مهارتهای شهروندی بر مهارتهای اجتماعی افراد آهسته گام

هدف از پژوهش ارزیابی اثربخشی مهارتهای شهروندی بر مهارتهای اجتماعی افراد آهسته گام بوده است. پژوهش حاضر از نوع شبهآزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه آزمایش و گواه انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل نوجوانان آهسته گام دریافت کننده خدمات در سال ۱۳۹۶-۹۷ در مراکزآموزشی وتوانبخشی شهر تهران بوده است. نمونه این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به صورت در دسترس شامل ۳۰ نفر از نوجوانان آهسته گام که به کلینیک توانبخشی آتیه و توانش در شهر تهران مراجعه نمودهاند، بوده است. در این پژوهش از پرسشنامه مهارتهای اجتماعی گرشام و الیوت فرم والد و فرم معلم (۱۹۹۰) استفاده شد. افراد در گروه آزمایش به تعداد سی جلسه ۹۰ دقیقه ای، آموزش مهارتهای شهروندی خانواده محور (بر مبنای نظریه گراسمن) را دریافت کردند و گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکردند. یافته های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان دادند که آموزش مهارتهای شهروندی بر میزان مهارتهای اجتماعی نوجوانان آهسته گام (از نظر والدین) با اندازه اثر ۰/۵۵۳، و بر مولفه های مهارتهای اجتماعی در مولفه همکاری به میزان ۰/۳۰۳، بر جراتورزی به میزان ۰/۱۵۴، بر مسئولیت پذیری به میزان ۰/۲۶۲، بر خودکنترلی به میزان ۰/۲۴۲ اثر معنادار گذاشته است؛ همچنین از نظر مربیان نیز میزان اثربخشی نمره کلی برابر ۰/۴۷۱، مولفه همکاری برابر ۰/۳۱۹، مولفه جراتورزی برابر ۰/۲۸۹ و مولفه خودکنترلی برابر ۰/۱۸۶ بوده است که نشانگر این هستند که برنامه آموزش مهارتهای شهروندی، تاثیر معناداری را بر مهارتهای اجتماعی نوجوانان آهسته گام از دیدگاه مربیان داشته است.

کلیدواژه ها:

مهارتهای شهروندی ، مهارتهای اجتماعی ، نوجوانان آهسته گام - افراد آهسته گام - خانواده محور