اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی منطقه تبادکان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدائی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰در مقایسه با روش سنتی در این مدارس انجام گرفته است. این تحقیق به لحاظ روش نیمه تجربی و از نوع هدف کاربردی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش همه ی دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی منطقه تبادکان و نمونه آن شامل ۵۴ دانش آموز در دو گروه گواه و آزمایش بوده است. در این طرح نمونه ها به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی درگروه های آزمایش و کنترل قرارگرفتند؛ سپس به مدت ۱۲ جلسه آموزشی گروه آزمایش اول به روش تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی و گروه آزمایش دوم به روش سنتی آموزش دیدند. ابزارهای این پژوهش پرسش نامه ی انگیزش پیشرفت هرمنس بود. نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد که روش آموزش مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی در مدارس تاثیر مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، انگیزش پیشرفت .پیشرفت تحصیلی ، دانش آموز