بابک پورقهرمانی - عضو هیئت علمی گروه حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
شیدا علیدوست - دانشجوی دکترا حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

مبنای پیشگیری وضعی بر این فرض استوار است که یک انسان متعارف، در همه زمینه ها خواسته با ناخواسته به طور منطقی و حساب شدهعمل کرده و از خطرات شدید دوری می کند.یعنی در صورتی تن به خطر می دهد که منافع حاصل از آن عمل ارزشمند باشد. حال اگراین فرض در مورد مجازات درست باشد. می توان گفت اگر به هر شکل بتوان خطرپذیری جرم را افزایش داد یا جاذبه و منفعت حاصلارتکاب جرم منصرف می شوند.(نجفی ابرند آبادی، ۱۷۳۵، ۱۹۳۷) این نوع از آن را کاهش داده یا از بین برد قاعدتا مجرمان بالقوه ازپیشگیری رویکردی بزه دیده محور دارد.هرچند عنصر مهم مجرم نیز به نوعی همچنان جایگاه خود را حفظ کرده است. در پژوهشحاضر به طور اختصاصی نقش پیشگیری وضعی از جرایم سایبری و مشکلاتی که این ارگان در پیشگیری وضعی از جرایم سایبری با آنموجه است به روش توصیفی - تحلیلی مورد بررسی قرارگرفت.نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده آن است که پلیس با اتخاذ تدابیریهمچون تدابیر سالب دسترسی(فیلترینگ) تدابیر نظارتی؛ تدابیر صدور مجوز و ناشناس کننده ها و رمزنگارها می تواند در پیشگیریوضعی از جرایم سایبری موثر باشدولیکن این نهاد در این مسیر هم در مرحله پیشگیری و هم درمرحله کشف و تحقیق و تعقیب جرم بامشکلاتی مواجه هست.

جرایم سایبری، پیشگیری وضعی، پلیس