بررسی تعامل معماری و طبیعت با رویکرد معماری پایدار Interaction of architecture and nature to approach sustainability نمونه موردی : شهر دزفول

با افزایش روز افزون جمعیت و نیاز فزاینده به مسکن , تآثیر نامناسب ساخت و سازها بر طبیعت که حاصل افزایشجمعیت انسان و تسلط وی بر طبیعت می باشد , بیش از پیش دیده می شود . از آنجا که نقاط ضعف و قوت یکساختمان بر زیست بوم جهان تآثیر مستقیم خواهد داشت , وظیفه ای بس حساس در این خصوص بر عهدهمعماران می باشد.یکی از انتقادهای بسیار جدی به ساخت و سازهای رایج در کشور , عدم توجه به طبیعت و در نظرگرفتن اصول معماری پایدار می باشد.مقاله حاضر لزوم توجه به طبیعت و شرایط طبیعی هر منطقه در طراحیمعماری برای رسیدن به یک معماری پایدار را مورد بررسی قرار می دهد.در این مقاله سعی شده با جست و جویراهی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمان ها بر محیط زیست در حقیقت تلاشی برای هم آوایی وهمسویی با طبیعت از طریق افزایش کارایی و بهینه سازی در مصرف مصالح،انرژی و گسترش فضا شده است و بابررسی راهکارهای ایجاد معماری پایدار از طریق بکار گیری مولفه های طبیعی، لزوم توجه به دستاوردها و تجربیات پیشینیان در عین روزآمد کردن این تجربیات یادآوری شود.بدین ترتیب در معماری پایدار بجای دشمنی با طبیعت،انرژی های آن را مهار کرده و به بهترین شکل در ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد .به منظور انجام این تحقیق از روشهای تحلیلی و توصیفی استفاده شده و برمبنای منابع کتابخانه ای، رسانه ای،اطلاعات جمع آوری گشته است و سپس به توصیف نمونه موردی معماری سنتی شهر دزفول ، از نظر تعامل باطبیعت , اقلیم و شرایط پایداری پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

معماری ، طبیعت ، معماری پایدار ، اقلیم ، دزفول