راهکارهای فقهی جهت پرداخت خسارت وفق لایحه قانونی تملک برای کارهای عمومی و عمرانی دولت
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: هفتمین کنفرانس بین المللی پژوهشهای دینی، علوم اسلامی، فقه و حقوق در ایران و جهان اسلام
- کد COI اختصاصی: RICCONF07_038
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 418
نویسندگان
گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک، واحد تهران، تهران، ایران.
گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الکترونیک، واحد تهران، تهران، ایران.
چکیده
قواعد فقهی برای تبیین و استخراج فروع فقهی و حقوقی کاربرد فراوانی دارد. از جمله آنها قاعده الزرع للزارعو لو کان غاصبا « میباشد که در انتهای ماده ۳۳ قانون مدنی انعکاس یافته است. در حقوق ایران بحث ازخسارات قابل جبران جزو موضوعات اختلاف برانگیز حقوق مسئولیت مدنی بوده و نظرات مختلفی در این بارهارائه شده است. این مباحث و اختلاف نظرها به خصوص با پیروزی انقلاب اسلامی و رویکرد فقهی به حقوقابعاد جدیدی یافته است. ضرورتهای زندگی اجتماعی، قانونگذار را بر آن داشته تا در مواردی به واسطه قدرت عمومی و عمرانی دستگاه های اجرایی و در راستای حفظ منافع و مصالح جمعی به تحدید و حتی سلب مالکیت خصوصی مبادرت ورزد. البته این اختیار مطلق نیست و دستگاه های اجرایی در قبال پرداخت بهای ملک با رعایت تشریفات قانونی نسبت به تملک اراضی، مجاز خواهند بود. اصل پرداخت خسارت یکی از ضروری ترین و بنیادی ترین اصول در تملک قانونی دولت و شهرداری ها، نقش عمده ای در تامین حق مالکیت خصوصی دارد. بدیهی است سلب مالکیت برای اجرای برنامه های عمومی از یک طرف، بایستی کمترین هزینه را به بودجه ی عمومی وارد نماید و از طرف دیگر با کمترین ضرر به افراد جامعه صورت پذیرد. ضعف و نارسایی قوانین، نظام اجرایی و گاه قضایی، مسائل و مشکلات عملی بسیاری را در این زمینه موجب شده که شناسایی اصول پرداخت خسارت در نظام سلب مالکیت و التزام به آن در چارچوب قوانین، مقررات و رویههای اجرایی و قضایی مربوطه ضروری و راهگشا است. هدف از این مقاله با روش تحلیلی – توصیفی، بیان و تشریح راهکارهای فقهی جهت پرداخت خسارت وفق لایحه قانونی تملک برای کارهای عمومی و عمرانیدولت است.کلیدواژه ها
پرداخت خسارت، لایحه قانونی تملک، کارهای عمومی و عمرانی دولت.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.