فاطمه ردائی - آزمایشگاه تحقیقاتی نانوبیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، ایران دانشجوی کارشناسی ارشد- مهندسی شیمی گرایش مهندسی بیوتکنولوژی
محسن جهانشاهی - استاد- مهندسی شیمی گرایش مهندسی نانو-بیوتکنولوژ ی
مجید پیروی - دانشیار- مهندسی شیمی گرایش فرآیندهای جداسازی

ماکرولید آزیترومایسین در چند ماه اخیر به عنوان داروی موثر در در درمان ویروس کرونا در مقیاس جهانی استفاده گردیده است که حضور مداوم آن در آب های زیرزمینی یک تهدید جدی بشمار می آید. در این پژوهش روش تشخیص و شناسایی آزیترومایسین در محلول آبی و عملکرد فناوری PRB یا همان دیوار نفوذ پذیر فعال در حذف آن ارزیابی شد. پارامترهای موثر در فرآیند جذب در ستون شامل pH، ارتفاع بستر جاذب، میزان دبی خوراک ورودی و غلظت اولیه آزیترومایسین بررسی و بهینه شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که بیشترین میزان حذف (حذف بالای ۹۰ درصد) در شرایط pH اسیدی، ارتفاع بستر ۵ سانتی متر، غلظت اولیهppm ۱۰۰ آزیترومایسین رخ داد. به طور کلی می توان گفت که روش PRB و کربن فعال گرانولی بعنوان مواد پرکننده بستر، سیستمی کارآمد، ایده آل و بصرفه با بازده بالا جهت حذف آزیترومایسین از آب و همچنین اسپکتروفتومتری، روشی ساده و در دسترس برای شناسایی این ماده در فرمولاسیون های دارویی در طول موج ۴۸۲ نانومتر می باشد.

آنتی بیوتیک آزیترومایسین، دیوار نفوذ پذیر فعال، کربن فعال گرانولی مغناطیسی، آب های زیرزمینی