مجید وفاپور - کارشناسی ارشد مهندسی عمران، گرایش سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج

امروزه با پیچیده تر شدن مسائل عمرانی و سازه ها، افزایش فزاینده جمعیت، تنوع و کثرت نیازها و احتیاجات، نمی توان شهرها را به حال خود رها کرد تا خودشان از طریق برآیند عوامل موثر شکل گیرند و به حیاتشان ادامه دهند. از این رو طرح های شهری بنیادی ترین ابزار شکل دهی شهرها و بر اساس نظم و برنامه ی از پیش اندیشیده شده محسوب می شوند. رعایت الزامات پدافند غیر عامل نه تنها در مقابل حملات احتمالی بلکه در مقابل سوانح طبیعی از اصول لازم در توسعه پایدار و ماندگاری تاسیسات و زیرساخت های شهر و حفظ جان و مال مردم به شمار می رود. همواره افزایش کارایی سازه ها موضوعی بوده که در اصول مهندسی مورد مطالعه قرار گرفته است. همواره موارد بسیاری وجود دارد که می تواند عاملی باشد که پروژه ها را خراب کند و بطور منفی بر هزینه ها و برنامه ها، نیروها، محیط و غیره تاثیرگذار باشند. نتایج تحقیق بیانگر این است که پدافندغیرعامل (Passive Defense)در سال ۹۱ با تصویب مبحث ۲۱ مقررات ملی ساختمان به صورت رسمی وارد صنعت ساختمان گردیده و طبق تعریف ارائه شده برای آن، شامل مجموعه اقدامات فنی و مهندسی است که با به کارگیری آن ها بتوان کاهش آسیب پذیری، ارتقاء پایداری ملی و تداوم فعالیتهای ضروری در زمان وقوع بحران ها )با تاکید بر بحران هایی که عامل وقوع آنها انسانی است را حاصل نمود. ازآنجا که عامل بیش از۸۰ درصد حوادث، خطاهای انسانی است لذا حرکت به سمت ایمن سازی بدون توجه به ملاحظات پدافندغیرعامل امکان پذیر نخواهد بود.

مقاوم سازی، پدافند غیرعامل، مهندسی عمران، ایمن سازی