کشاورزان برای بالابردن میزان تولیدات، با دادن کود شیمیایی زیاد موجبات رشد سریع و پرثمر گیاهان زراعی را فراهم می سازند . این اقدام در اکثر موار د به قیمت ازبی نرفتن موجودات زنده در خاک تمام میشود، با اضافه کردن کودهای شیمیایی به زمین، تنها مواد غذایی گیاه افزایش می یابد و نه تنها در خواص فیزیکی خاک موثر نیست بلکه ثابت شده که باعث خراب شدن خواص فیزیکی و حتی شیمیایی خاک نیز میشود و محیط زیست را به شدت آلوده می کند. اضافه کردن کودها به میزان زیاد، حتی موجب بدمزه شدن و به اصطلاح بی خاصیتی محصول میشود. با توجه به اهمیت توسعه پا یدار و سبز در بخش کشاورزی، مطالعه حاضر به بررسی تمایل به دریافت و پرداخت کشاورزان در قالب مالیات سبز در شهرستان اردکان پرداخته است؛ بنابراین از روش ارزش گذاری مشروط در قالب تکنیک دوگانه دوبعدی و الگوی اقتصاد سنجی لاجیت و توزیع ۲۷۲پرسشنامه در بین افراد استفاده شد. نتایج نشان داد تمایل به پرداخت کشاورزان برای استفاده از کودهای غیرشیمیایی نظیرنانو کود و کودهای زیستی معادل ۸۶۲۰۰۰ ریال به صورت سالانه برای هر هکتار زمین کشاورزی است. همینطور در قسمت تمایل به دریافت باتوجه به اینکه عدم استفاده از کود شیمیایی حدود ۲۰ درصد محصول را کاهش خواهد داد، مقدار تمایل بهدغریافت کشاورزان در صورت عدم استفاده از کودهای شیمیایی به صورت یارانه سبز معادل ۵۸۹۶۹۵۰ ریال به صورت سالانه است.