تاثیر تنش کمبود آب بر ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی گیاهان باغی

تنش رطوبتی به عنوان مهمترین عامل محدودکننده رشد و عملکرد گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک است و کاهش رشددر اثر تنش کم آبی به مراتب بیشتر از سایر تنشهای محیطی است. کشور ایران به عنوان یک کشور نیمه خشک، سالانه خساراتزیادی را از تنش کمبود آب در بخش کشاورزی متحمل میشود. اغلب گیاهان عالی در بعضی از مراحل نمو در معرض درجاتمختلفی از تنش آبی قرار میگیرند. نوع تنش آبی ممکن است از نوسانات خیلی کم در رطوبت جو و میزان تابش در محلهایطبیعی خیلی مرطوب تا کسر آبی شدید خاک و رطوبت نسبی پایین در محیطهای خشک، متفاوت باشد. تحمل به تنش کم آبیدر گیاهان حاصل فرآیندهای مختلف فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی و فنولوژیکی است که به تنهایی و یا در ترکیب باهم، واکنشگیاه را در مقابل تنش کمبود آب تعیین مینمایند. مکانیسم انتقال عناصرغذایی در گیاهان مانند جریان توده ای، انتشار و یاانتقال به وسیله پدیده اسمز، همگی تابعی از مقدار رطوبت موجود در خاک و ریشه است و در صورت کاهش رطوبت، غلظت موادغذایی در گیاه دستخوش تغییر و تحول میگردد. کاهش غلظت و انتقال مواد غذایی یکی از اصلیترین عوامل محدودکننده تولیدمحصول میباشد.

کلیدواژه ها:

تنش کم آبی ، فیزیولوژی ، مورفولوژی ، گیاهان باغی