رابطه کمالگرایی با گرایش به جراحی زیبایی دانشجویان در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کمالگرایی با گرایش به جراحی زیبایی دانشجویان روانشناسی یادگار امام خمینی مقطعکارشناسی در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ بود. روش پژوهش انجام شده به صورت کمی و از نوع همبستگی بود. به همین منظور از میاندانشجویان روانشناسی یادگار امام خمینی مقطع کارشناسی در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ نمونه ای به حجم ۴۱ نفر ) ۳۶ زن و ۵ مرد( باروش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده از پرسشنامه کمالگرایی هیل و گرایش به جراحی زیبایی اعتمادی فرد و امانی ) ۱۳۹۲ )به عنوان ابزار جمع آوری داده استفاده شد . از روش آماری همبستگی پیرسون به منظور بررسی فرضیه اصلی و فرضیه های فرعیاستفاده شد. نتایج آماری حاصله از رابطه کمالگرایی با گرایش به جراحی زیبایی دانشجویان روانشناسی یادگار امام خمینی مقطعکارشناسی در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ میزان عدد sig برابر ۱۷۴ / ۰ بود که از ۰۵ / ۰ بزرگتر بود، لذا نتیجه گرفته شد بین کمالگرایی باگرایش به جراحی زیبایی دانشج ویان روانشناسی یادگار امام خمی نی مقطع کارشناسی در سال ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ رابطه وجود ندارد.همچنین دیگر فرضیه های فرعی پژوهش، رابطه کمالگرایی بر اساس ابعاد تلاش برای عال ی بودن، ادراک فشار از سوی والدین وهدفمندی با گرایش به جراحی زیبایی در دانشجویان میزان sig برابر ۷۱۰ / ۰ ، ۲۷۷ / ۰ و ۷۷۷ / ۰ بود که هر یک از ۰۵ / ۰ بزرگ تربود لذا هر کدام از فرضیه ها رد گردید و بین کمالگرایی بر اساس ابعاد تلاش برای عالی بودن، ادراک فشار از سوی والدین و هدفمندیبا گرایش به جراحی زیبایی در دانشجویان نیز رابطه وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

کمالگرایی ، گرایش به جراحی زیبایی ، دانشجویان