کاربرد سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان استئوآرتریت در حیوانات خانگی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 154

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NSCSST01_029

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: استئوآرتریت در حیوانات خانگی، عارضه ای چالش برانگیز، غیر قابل درمان و پیش رونده است که منجر به درد مفصلی مزمن و افزایش احتمال ناتوانی در حرکت می شود. این بیماری به صورت اولیه در اثر عوامل مستعدکننده ای مانند نژاد، عقیم سازی، افزایش سن و وزن، یا به صورت ثانویه در اثر تروما به وجود می آید. از سوی دیگر عوارض پاتولوژیک متعددی همچون استئوکندرایتیس دیسکانس و آسیب های غضروفی ناشی از پارگی رباط صلیبی قدامی نیز می توانند منجر به استئوآرتریت شوند. در حال حاضر مدیریت این عارضه بیش تر معطوف به استفاده از داروهای ضد درد و مراقبت به منظور کنترل فعالیت حرکتی حیوان است. تحقیقات جدید نشان داده است که سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان استئوآرتریت با نتایج امیدوارکننده ای همراه بوده و توانایی این سلول ها در ایجاد بافت های شبیه به غضروف در نقیصه های ایجاد شده در مطالعات تجربی نشان داده شده است. تعدیل پاسخ سیستم ایمنی توسط سلول های بنیادی مزانشیمی، تاثیر زیادی در کاهش درد و التهاب داشته است. این مقاله مروری بر پژوهش های صورت گرفته در زمینه کاربرد سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان استئوآرتریت در حیوانات خانگی است. مواد و روش ها: در این پژوهش، کلمات مناسب در پایگاه‎ های گوگل اسکالر، پاب مد، اسکوپوس، وب آوساینس و ... جستجو و مقالات مرتبط منتشر شده در پنج سال اخیر استخراج شده و مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج: در پژوهش های انجام شده، با تزریق "سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی" به صورت داخل مفصلی به سگ های مبتلا به استئوآرتریت، لنگش به طرز قابل توجهی بهبود، و دامنه حرکتی افزایش یافت.همچنین در جهت ارزیابی استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی، پر شدن نقایص غضروفی با بافت غضروف مانند ، به صورت ماکروسکوپی تایید شد. لازم به ذکر است به جز مواردی بسیار محدود، گزارشی مبنی بر ایجاد عوارض جانبی مرتبط با سلول های بنیادی مزانشیمی، گزارش نشده است. نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج همه مطالعات بسیار امیدوارکننده بوده و نتایج بالینی مثبتی از جمله کاهش لنگش، درد مفصل و افزایش عملکرد مفصل، داشته است. لازم به ذکر است که این روش با چالش هایی نیز همراه است که با طراحی یک پروتکل استاندارد مبتنی بر شواهد حاصل از مطالعات و پژوهش ها، می توان به استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی به عنوان یک محصول معمول، برای درمان استئوآرتریت در حیوانات خانگی نزدیک شد .

نویسندگان

مریم شفیع

دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

منیر محمدعلیزاده

دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمدمهدی دهقان

گروه جراحی و رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران