نظام ایده ها، دلیلی بر شکل وارگی نظام طبیعت در فلسفه افلاطون و شیخ اشراق

یکی از دلایل شهرت افلاطون در میان متفکران، نظریه «ایده» یا «ایدوس» او در فلسفه است. این نظریه در میان متفکران تمام اعصار، پیروان و مخالفانی داشته است و اندیشمندان بسیاری از آن تاثیر پذیرفته اند. سهروردی یکی از این متاثران است که از نظام ایده افلاطون در ترسیم نظام هستی خود بهره برده است. افلاطون ذات هستی را مثل یا ایده می داند، یعنی امری که همیشه با خود یکسان است. نیز این ایده ها دارای مراتب هستند. سهروردی متاثر از این نظریه اصل هستی را همان نور می داند، نوری که ظهور ذاتی دارد و دارای مراتب است. ازاین رو، متناسب با آن دسته از مثل که حقیقت انواع مادی خود هستند، می توان به عقول عرضی در فلسفه اشراق قائل شد که حقیقت انواع خود هستند و به آنها به قدر استعداد خود فیض می رسانند. مقاله پیش رو با روش کتابخانه ای و تحلیل منابع مورداستفاده، ضمن واکاوی نظام ایده ها در فلسفه افلاطون و شیخ اشراق، به بررسی و تبیین شکل وارگی نظام طبیعت به سان روگرفت نظام ایده ها پرداخته است.

کلیدواژه ها:

نظام ایده ها ، شکل وارگی ، نظام طبیعت ، افلاطون ، سهروردی