راهکارهای حکمروایی شایسته و مشارکت مردمی در توسعه شهری پایدار

امروزه بسیاری از شهرهای کشور به دلیل افزایش جمعیت، مهاجرتهای بیرویه و توسعه افقی شهر، عدم خدماترسانی جدید به هستههای قدیمی شهر، باعث تمرکز فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی در این بخش شده است. مشکلات بافت های فرسوده قدیمی درکلان شهرها همواره به عنوان یکی موانع توسعه شهرها تلقی شده است. این عامل در کنار سایر معضلات بافت های فرسوده شهری و نیز روند رو به رشد آنها، سبب شده که امروزه بخشی از ذهن شهروندان، برنامه ریزان و مدیران شهری، معطوف به این مساله اساسی گردد. نتیجه پژوهش در رابطه با آسیب پذیری بافت فرسوده نشان می دهد به طور کلی کاهش کارایی هر پدیده و عدم رسیدگی، نگهداری و تجدید حیات، فرسودگی آن را در پی دارد. هنگامی که حیات شهری در محدوده ای از شهر، به هر علتی رو به رکود می گذارد و کوششی جهت رونق مجدد آن صورت نمی گیرد، بافت شهری آن محدوده در روند فرسودگی قرار می گیرد. فرسودگی در بافت های شهری بر کالبد بافت و همچنین فعالیت های اجتماعی و اقتصادی آن تاثیرگذار است. فرسودگی کالبدی و فرسودگی حیات اجتماعی و اقتصادی بافت، در یک رابطه متقابل به تشدید یکدیگر کمک کرده و موجب رکود حیات شهری و تنزل شدید کیفیت زیست می گردد. از این رو مشارکت عموم در امر حفاظت از محیط زیست در قالب سازمان های غیر دولتی، ارتقای سطح فرهنگ جامعه از طریق رسانه های جمعی و فضای مجازی و به روزرسانی قوانین در این حوزه توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

حکمروایی شایسته ، مشارکت مردمی ، توسعه شهری پایدار