آداب و رسوم ایرانیان عصر صفوی در نگاه ژان شاردن

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: فصلنامه سخن تاریخ، دوره: 13، شماره: 30
  • کد COI اختصاصی: JR_JSKH-13-30_002
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 717
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد علی رنجبر

دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شیراز

مریم السادات موسوی

دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ بعد از اسلام، دانشگاه شیراز

چکیده

عصر صفوی (۹۰۷-۱۱۳۵ق.) به دلیل احیای اقتدار سیاسی دولت و استحکام پایه­های حکومت ایرانی، از ماندگارترین و برجسته­ترین ادوار تاریخ ایران در دوره­ی اسلامی است. در این دوره به دلیل جریانات و تحولات بین­المللی و نیز اکتشافات جغرافیایی که توسط غربیان صورت گرفته بود، سرآغاز دوره­ی جدیدی در روابط و مناسبات تجاری و رفت و آمد سفیران به ایران شد، بنابراین روند تحولات و روابط تجاری ایران و دول غرب، بسترهای رفت و آمد سیاحان متعددی از جمله شاردن (۱۶۶۴م.) را به ایران فراهم آورد. در میان سیاحانی که در دوره­ی صفوی به ایران سفر کردند، آثار شاردن از اهمیت خاصی برخوردار است، از این رو با توجه به اهمیت این اثر و نیز اهمیت آداب و رسوم ایرانیان عصر صفوی به عنوان یکی از عناصر مهم فرهنگ ایرانیان، این پژوهش ضمن بررسی مصادیق مهم آداب و رسوم ایرانیان عصر صفوی در سفرنامه­ی شاردن، به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که مهم­ترین شاخصه­های نگرش شاردن در بررسی پیدایش و تکوین آداب و رسوم ایرانیان عصر صفوی چه مواردی هستند؟ پژوهش حاضر با بهره­گیری از سفرنامه­ی شاردن به طبقه­بندی و تحلیل آداب و رسوم ایرانیان عصر صفوی در دو حوزه­ی ملی و مذهبی و بررسی مشخصه­های دیدگاه شاردن در این زمینه پرداخته است. یافته­های پژوهش حاضرحاکی از این است که شاخصه­های نگرش شاردن نسبت به آداب و رسوم ایرانیان عصر صفوی بر محور تحلیل و مقایسه­ی موارد فوق با  مولفه­های عناصر فرهنگی و مشخصا آداب و رسوم جامعه اروپایی معاصر با عصر صفوی( قرن یازدهم هجری/ هفدهم میلادی) قرار دارد. علاوه بر آن مشخص شده، در بررسی­ها و نگرش شاردن در مورد آداب و رسوم ملی و مذهبی ایرانیان، عواملی همچون فرهنگ و تمدن ایران باستان، آموزه­های اسلام و شرایط آب و هوایی و اقلیمی ایران، در تکوین و تداوم آداب و رسوم ایران در دوره­ی اسلامی منشا اثر بوده­اند.

کلیدواژه ها

آداب و رسوم, سفرنامه شاردن, صفویه, مذهبی, ملی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.