محمدلطیف محبی - دکتری قرآن و علوم، گرایش علوم تربیتی، مجتمع آموزش عالی علوم انسانی

 موضوع این مقاله رسالت علما و انقلاب اسلامی ایران در تقریب بین مذاهب اسلامی است. امروزه کشورهای اسلامی با داشتن انواع سرمایه­های مادی، معنوی و انسانی قابل توجه، با انواع  چالش­ها و مسائل مواجه­اند. در این میان بزرگ­ترین مشکل، اختلاف مذهبی است. راهکار علمی و عملی برای حل این مسئله راهبرد تقریب میان مذاهب اسلامی است. این مقاله با هدف تبیین ماهیت تقریب و کارکرد، عوامل، موانع و ارائه راهکار آن تدوین گردیده است. مدیریت این فرایند به دست علمای فریقین و رهبران سیاسی و مجریان انقلاب اسلامی است. روش مقاله کیفی و از نوع توصیفی– تحلیلی است. برخی از یافته­های این نوشته عبارت است از : ۱. تقریب مذاهب به معنای اتحاد مذاهب نیست؛ ۲. هدف از تقریب، شناخت نقاط مشترک و همکاری حول محور آن است؛ ۳. مهم­ترین مانع در راه هم­گرایی کشورهای اسلامی، اختلاف فرقه­ای و مذهبی است که با دسیسه­ دشمنان اسلام و عوامل دیگر محقق شده است؛  ۴. نتیجه بررسی­ها نشان می­دهد که موارد اختلاف و تفاوت بین مذاهب محدود بوده که آن هم در اثر اجتهاد عالمان دینی و عوامل دیگر شکل گرفته است؛

: تقریب, مذهب, وحدت, مسلمانان, انقلاب اسلامی