عملکرد زیست محیطی سازمان و مدیریت زیرساخت سبز و نقش ان بر بهبود خلاقیت سبز کارکنان

اجرایی شدن مدیریت زیرساخت سبز مشکلات اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی را تعدیل میکند. در این راستا به کارگیری سیاست برنامه ریزی و ارزشهای اقتصادی در جهان که خود نیازمند حمایت عمومی است و تنها از طریق حس تعلق، مالکیت زمین و محیط زیست به عنوان عناصر به هم پیوسته ممکن میشود، منافع مشترک زیادی در سازمان به دنبال خواهد داشت. رویکرد مدیریت زیرساخت سبز برآمده از توجه به توسعه پایدار و به تبع آن، پایداری سازمانی نیز، توام با رویکردهای اجتماعی و انگیزه های اقتصادی، سلامت و ایمنی جامعه، کارکنان و نیز نشر تصویر عمومی مطلوب سازمان در افق زمانی بلندمدت است. مدیریت زیرساخت سبز با ایجاد آگاهی، اطلاع رسانی و تعامل میان کارکنان سازمان در خصوص محیط و عوامل محیطی و سیاستگذاری و خط مشی های سبز، دنبال ایجاد مسئولیت اجتماعی بین آنهاست و به گونه ای آنها را هدایت میکند که به وظایف و تعهداتشان در قبال محیط عمل نمایند . با این حال بسیاری از مدیران از اهمیت ادراک مسئولیت زیست محیطی شرکت خود برای بهبود عملکرد سازمان غافل بوده و بدان توجهی ندارند. از طرفی یکی از متغیرهای تاثیرگذار در بهبود عملکرد زیست محیطی و بقای سازمانها خلاقیت سبز کارکنان است. از این رو محققان بسیاری به بررسی عواملی پرداخته اند که بر خلاقیت سبز کارکنان تاثیرگذار است، از میان این عوامل، مدیریت زیرساخت سبز و عملکرد زیستمحیطی از مهمترین آنهاست. لذا هدف از این پژوهش بررسی تاثیر مدیریت زیرساخت سبز و عملکرد زیست محیطی سازمان بر بهبود خلاقیت سبز کارکنان است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، زیرساخت سبز ، مدیریت زیرساخت سبز ، عملکرد زیست محیطی ، خلاقیت سبز