تربیت اخلاقی کودکان

در میان فعالیت ها و رویداد های مختلف زندگی، تعلیم و تربیت در راس قرار دارد و اساس هر فعالیت مطلوب و منطقی را تشکیل می دهد. اگر انسان از دانش و اطلاعات زیادی برخوردار باشد ولی تربیت او صحیح نباشد؛ همان دانش به انحطاط او منجر خواهد شد. همچنین اگر شخص دارای ظاهری آراسته و قیافه ای زیبا بوده ولی عاری از تربیت مطلوب باشد؛ زیبایی ظاهر، زمینه انحراف او را فراهم خواهد کرد.بنابرین هر فعالیتی عاری از تربیت، ثمره ای جز انحطاط نخواهد داشت. از مهم ترین کارکرد های خانواده، کارکرد تربیتی است. تمام نهاد های اجتماعی بخصوص خانواده، برای پابرجا باقی ماندن باید وجهه تربیتی خود را حفظ نمایند درغیر این صورت محکوم به نابودی هستند.تربیت افراد دارای ارزش های درونی شده و با وجدان یکی از عوامل اساسی پیشرفت و توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر جامعه است. به تعبیر بسیاری از مربیان و روانشناسان کلید حل مسائل اجتماعی در رشد و تربیت اخلاقی است. با این اعتقاد اولین هدف هر نظام تربیتی تربیت افراد با وجدان و متعهد است و باید آن را نوعی سرمایه گزاری در جهت نیل به اهداف والای انسان تلقی کرد.در این مقاله ابتدا به توضیح مختصری در مورد مفاهیم مرتبط به تربیت اخلاقی کودک اشاره شده است و سپس در راستای این موضوع به بررسی دیدگاه برخی از اندیشمندان در زمینه تربیت اخلاقی کودکان، در دو طیف اسلامی و غیر اسلامی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

تربیت ، اخلاق ، کودک ، خانواده ، تربیت اخلاقی