خلیل ایزدی - دانشجو
سید علی سیادت - عضو هیات علمی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت کوانتومی با اشتیاق شغلی و سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه اصفهان بود. پژوهش توصیفی نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه اصفهان در سال ۱۳۹۳ که تعداد آنها ۱۶۵۴ نفر بود. حجم نمونه تعیین شده بر اساس جدول کرجیس و مورگان (۱۹۷۰) ۳۱۱ نفر اما پرسشنامه های برگشتی ۲۹۵ عدد بود. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری بود.ابزارهای اندازه گیری شامل؛ پرسشنامه ۲۱ سوالی مدیریت کوانتومی محقق ساخته، پرسشنامه ۱۷ سوالی اشتیاق شغلی شوفلی و همکاران (۲۰۰۸) و پرسشنامه ۲۰ سوالی سازگاری شغلی دیویس و لاف کوئیست (۱۹۹۰) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری ضریب رگرسیون و ضریب همبستگی استفاده شد. نتایج نشان داد کهr مشاهده شده در سطح ۰۵/۰  همبستگی مثبت و معناداری را بین مدیریت کوانتومی با اشتیاق شغلی و سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه اصفهان وجود داشت. Rمشاهده شده در سطح ۰۵/۰  همبستگی مثبت و معناداری را بین مولفه­های دیدن کوانتومی،تفکر کوانتومی، احساس کوانتومی، شناخت کوانتومی، عمل کوانتومی، اعتماد کوانتومی و وجود کوانتومی با اشتیاق شغلی کارکنان نشان داد. r مشاهده شده در سطح ۰۵/۰  همبستگی مثبت و معناداری را بین مولفه­های دیدن کوانتومی،تفکر کوانتومی، شناخت کوانتومی، عمل کوانتومی، اعتماد کوانتومی و وجود کوانتومی با سازگاری شغلی کارکنان دانشگاه اصفهان نشان داد.

واژگان کلیدی: مدیریت کوانتومی, اشتیاق شغلی, سازگاری شغلی