آسیب شناسی اخلاقی کارگزاران حکومت دینی در نهج البلاغه

شرایط و مقتضیات سیاسی در هر عصری ایجاب مینماید که محققان در پی پاسخگوئی به مسائل و مشکلات زمانه خود برآیند و این پژوهش نیز، با ارائه تصویری از اندیشه سیاسی بلند امام علی علیه السلام و عملکرد ایشان در ارتباط با مردم، در صدد پی بردن به سیره علوی در عرصه سیاست عصر امروز میباشد. از آن جا که سیاست، عرصه ای آفت خیز است که اگر با حراست نفس و حاکمیت اخلاق همراه نباشد، مدیران و کارگزاران جامعه را در دام آسیبهای اخلاقی گرفتار مینماید؛ لذا هدف پژوهش این است تا با الهام از کلام امام علی (ع) در نهج البلاغه و با عنایت به رویکردهای حکومت علوی، دریچه ای نو به سوی مدیران و کارگزاران جامعه، جهت شناخت آسیبهای اخلاقی در عرصه سیاست واجتماع، و تلاش در رفع این آسیبها، گشوده شود. روش مطالعه در این پژوهش، توصیفی تحلیلی بر اساس رویکرد کتابخانه ای بوده است. این پژوهش از میان انواع آسیب ها، آسیب های اخلاقی کارگزاران و مسوولان حکومت دینی را با تاکید بر نهج البلاغه بررسی کرده است به این نتیجه رسید که مهمترین آسیب ها و آفات اخلاقی کارگزاران حکومت دینی عبارت است از: تکبر؛ دنیادوستی؛ خشونت و ستمگری. عوامل موثر در ایجاد این آسیب ها، عجب، ضعف شخصیت، جهل، هوای نفس و قدرت زدگی ناشی از به دست آوردن منصب حکومتی است. راه های پیشگیری و مقابله با آسیب های اخلاقی کارگزاران، سفارش حاکمان و مدیران ارشد به تواضع و فروتنی، زهدگرایی، مدارا و خوشرفتاری و عدالت گرایی و التزام به واجبات دینی است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی اخلاقی ، کارگزاران ، نهج البلاغه ، حکومت دینی.