در جست وجوی پارامترهای کیفیت فضایی موثر بر خلاقیت کودکان در مراکز هنر و تجربه

امروزه نیاز جامعه، به وجود افراد خلاق در تمامی گرایش ها احساس می شود. اگر خلاقیت از کودکی پایه ریزی شود، در آینده نمود بهتری پیدا می کند. بنابراین کودک نیاز به بستری با کیفیت فضایی مطلوب، جهت رشد و پرورش خلاقیت دارد. زمانی که کیفیت فضایی، با ماهیت هنر و تجربه کردن آمیخته شود، سرعت رشد و ظهور خلاقیت به طور چشمگیری دوچندان می گردد. اما در بسیاری از موارد به دلیل عدم آگاهی یا بی توجهی از تاثیرات مثبت جسمی و روانی، کیفیت فضایی، نادیده گرفته می شود. درنتیجه این پژوهش در نظر دارد، پارامترهای کیفیت فضایی تاثیرگذار بر خلاقیت کودکان را در مراکز هنر و تجربه شناسایی کند و راهکارهایی در جهت چگونگی استفاده از آن ها ارائه دهد. روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. در این راستا مرحله ی روش گردآوری داده ها به صورت اسنادی-کتابخانه ای انجام شده است. بدین جهت با بررسی پارامترهای کیفیت فضا و پارامترهای خلاقیت در مراکز هنر و تجربه و ایجاد رابطه میان آن ها، پارامترهای موثر انتخاب شد. بر اساس یافته ها، کیفیت فضایی تحت تاثیر سه مولفه اصلی شامل: کیفیت عملکردی، کیفیت تجربی- زیباشناختی و کیفیت زیست محیطی می باشد. با توجه به پارامترهای خلاقیت برای گسترش بازی و برقراری تعاملات اجتماعی، با درنظرگیری انعطاف پذیری محیط، تناسب میان عملکرد و چیدمان، همچنین، توسعه توانمندی کودک با در اختیار قرار دادن رفتار و حرکت آزادانه باید مولفه عملکردی تقویت گردد. جهت گسترش تخیل و کنجکاوی، کودک باید در فضا حس شگفتی و سحرآمیزی کند، همچنین در کنار آن قابلیت تحریک کنندگی و اکتشاف حسی را برای کودک به ارمغان بیاورد. با تنوع و چشم اندازهای بصری کودک را با طبیعت درگیر کند که در تمامی موارد مذکور، مولفه تجربی-زیباشناختی و زیست محیطی درگیر می باشد. بنابراین هریک از مولفه های کیفیت فضایی نقش متفاوتی را در خلاقیت کودک ایفا می کند که ابتدا باید نحوه تاثیرگذاری و در مرحله دوم راهکارهای طراحی موثر بر آن را شناخت.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، کودکان ، مراکز هنر و تجربه ، مولفه های کیفیت فضایی